آنگاه كه عشق تو را مي خواند....
آنگاه كه عشق تو را مي خواند ، به راهش گام نه، هر چند راهي پر نشيب.
آنگاه كه تو را زير گستره بالهايش پناه ميدهد تمكين كن!
هر چند تيغ پناهش جانكاه.آنگاه كه با تو سخن آغاز كند،بدو ايمان آور !
حتي اگر آواي او روياي شيرينت را در هم بكوبد.مانند باد شرطه كه بوستان را!
نظرات شما عزیزان: